#จังไรโปรเจ็ค
장라이 인트로
ในห้องเรียนอันแสนสุขราวกับอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์
จงอิน : หาวววววววววว
จื่อเทา : ลูกอมแก้ง่วง *ยิ้ม*
ชานยอล : มั่งดิ *แบมือ*
จื่อเทา : มีแค่สองเม็ดครับ ของผมเม็ดนึง ของจงอินเม็ดนึงครับ
จงอิน : อ่ะ คนล่ะครึ่งเม็ด *กัดแบ่ง*
ชานยอล : มาให้กูจูบปากปากทีที่รัก -3-
จื่อเทา : ที่รักของผมต่างหาก
ชานยอล : ของกูครับ
จื่อเทา : ของผมครับ
จงอิน : กูเพลีย *กุมขมับ*
ชานยอล : มาซบที่ไข่ เอ้ย!!ที่ไหล่กูก็ได้
จื่อเทา : จงอินนอนฟุบไปกับโต๊ะก็ได้ครับ เดี๋ยวผมเอาหนังสือบังไว้ให้
ชานยอล : พระเอกเหี้ยๆอ่ะ
จื่อเทา : พระเอกก็ต้องเป็นคนดีครับ เหี้ยๆต้องตัวร้ายนะครับ
ซอนเซงนิม : พวกเธอสองคน คุยอะไรกัน ถ้าจะคุยกันเชิญนอกห้อง...เดี๋ยวนี้
ชานยอล : มึง อาจารย์เรียกใครว่ะ
จงอิน : มึง
ชานยอล : ฉิบหายละ
จงอิน : กับมึง
จื่อเทา : ผมด้วยหรอครับ T^T
ซอนเซงนิม : เชิญคุณสองคนนั่งคุกเข่าคุยกันนอกห้องค่ะ เชิญ
จื่อเทา/ชานยอล : ครับ
จงอิน : คราวนี้กูจะได้พักผ่อนซะที บัยส์พวกมึง *โบกมือ*
นอกห้อง
จื่อเทา : ชานยอลยกมือขึ้นเหนือหัวสิครับ
ชานยอล : ชูมือขึ้นแล่วหมุนๆ ชูมือขึ้นโบกไป่มา กางแขนขึ้นและลง พับแขนมือแตะไหล่
จื่อเทา : อย่ามาแตะเนื้อต้องตัวผมนะครับ ไม่ตลก
ชานยอล : ถถถถถถถถถถถถ 5555555555555555555 กรั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อิอิอิอิอิอิอิอิอิ
จื่อเทา : ผมไม่คุยกับชานยอลล่ะ สัสตูหัวจัย
ชานยอล : เออเรื่องมึงงงงง แดกลูกอมดีฟ่า
จื่อเทา : นั่นของผมนะครับผมให้จงอิน
ชานยอล : จงอินให้กู
จื่อเทา : อย่ากินนะครับผมไม่ให้ *แย่ง*
ชานยอล : อืมมม รสชาติหวานละมุนลิ้น
จื่อเทา : เฮ้อออ ผมไม่เข้าใจคุณจริงๆครับชานยอล
ชานยอล : โอ๋ๆๆๆนะไอ่แพนด้าน้อย อ่ะคืนก็ได้ *คาย*
จื่อเทา : อี๋ ไม่เอาครับ สกปรก
ชานยอล : ทำร้ายจิตใจกู
แก๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พักเทียงได้ แก๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พักเที่ยงได้ แก๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ *เสียงตามสาย*
ชานยอล : เสียงสวรรค์ -/\-
จื่อเทา : เย้!
ซอนเซงนิม : เธอสองคนลุกขึ้นได้ ทีหลังห้ามคุยเสียงดังกันในเวลาเรียนอีกเข้าใจไหม
จื่อเทา/ชานยอล : ครับ *ก้มหน้าประสานมือไว้ตรงไข่*
จงอิน : ป่ะ ไปแดกข้าว
ชานยอล : อ่ะ กูไม่แดกล่ะของๆไอ่เทาอ่ะ เอาคืนไป
จื่อเทา : ก็ผม...
จงอิน : เมื่อไหร่จะเลิกทะเลาะกันซะทีวะพวกมึงอ่ะ โตเป็นฟายกันหมดล่ะ ไข่นี่ก็ไม่ใช่ใบเล็กๆ
ชานยอล : แต่ของมึงไข่ดำ
จงอิน : ไอ่เชี่ยยอล!!!
จื่อเทา : อยากเห็นจัง *แอบพูด*
จงอิน : กูได้ยินนะ
ชานยอล 555555555555 แหมทำเป็นเขิน เห็นมาหมดล่ะอย่านึกว่ากูไม่รู้
จงอิน : มึงนี่จริงๆเลยกูจะฟ้องพ่อมึงว่ามึงเป็นคนยังไง
ชานยอล : แดกไรดี
จงอิน : เปลี่ยนเรื่องนะ ไอ่สัส
จื่อเทา : ผมอยากกินข้าวห่อไข่ จงอินล่ะครับ
จงอิน : เอาข้าวผัดกิมจิละกัน มึงอ่ะชานยอล
ชานยอล : กูเหมือนมึงอ่ะ
จื่อเทา : งั้นเอาข้าวผัดกิมจิสามที่ครับ
ชานยอล : หูยยยยยย เลียนแบบอ่ะ
จื่อเทา : ผมกินเหมือนจงอินต่างหาก
จงอิน : ป้าครับมีมีดไหมครับ ของสักสองเล่มให้มันเสียบกันสักยกสองยก
ชานยอล : กูอยากเสียบมึง
จงอิน : มึงพูดเหี้ยไรเนี่ย
จื่อเทา : ผมก็...อยากเสียบจงอิน...เหมือนกัน *ก้มหน้า*
จงอิน : โทษทีตูดกูยังไม่พร้อม ถุย!!! กูไม่คุยกับมึงสองคนล่ะ
ชานยอล : เย็นนี้กูจะทำให้มึงพร้อมเอง ขอสักสองยกเบาๆนะ
จงอิน : ชานยอลมึงปล่อย ไอ่เหี้ยหายใจไม่ออก ค่อกๆ
ชานยอล : คับๆๆ ปล่อยครับ แต่ขอปล่อยในนะครับ
จื่อเทา : ถ้าเป็นผม...ผมจะปล่อยนอก
จงอิน : *กรีดร้องในใจ* ทำไมเรื่องนี้กูเคะ อิเหี้ยยยยยยยยยยย แม่ครับจงอินอยากรุกครับ จงอินไม่อยากรับ จงอินเสียว
จงอินถึงชานยอล : มึงคือเพื่อนสนิทที่สุดสำหรับกู
จงอินถึงจื่อเทา : มึงก็คือเพื่อนสนิทของกูเหมือนกัน
ชานยอลถึงจงอิน : เพื่อนรักขอกูเอาสักยกวะ
ชานยอลถึงจื่อเทา : ว่าวแข่งกับกูมั้ย ขากกกกกก
จื่อเทาถึงจงอิน : ก็มีแต่ใจให้ไปไม่คิดอะไร...ก็คงไม่ได้
จื่อเทาถึงชานยอล : ผมไม่ชอบกีฬากลางแดดครับ ผมชอบกีฬาในร่ม
กลับไปเม้นได้ที่ http://my.dek-d.com/dek-d/story/viewlongc.php?id=1047699&chapter=1
กลับไปเม้นได้ที่ http://my.dek-d.com/dek-d/story/viewlongc.php?id=1047699&chapter=1
.....
เราไม่ใช่คนจังไร(หราาาาา?)
แต่จะพยายามจังไรให้ได้มากที่สุดเพื่อฟิคเรื่องนี้ค่ะ ถถถถถถถถถถ
*ฝากน้องจื่อคนมุ้งมิ้งของเราไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ*
twitter : @_JiJai
สวัสดียินดีต้อนรับสู่ความจังไรครับ
ขอให้อ่านอย่างมีฟามสุก เกรียมบ้าง ไหม้บ้าง มะเร็งทั้งนั้น
คนข้างบนมันฝากจื่อเทา เราขอฝากพี่ปาร์คคนจังไรไว้ในรังไข่ด้วยนะครับ
twitter : @Shin_MeeSo
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น